महाभारतम् — 1.2.236

Original

श्रुत्वा त्विदमुपाख्यानं श्राव्यमन्यन्न रोचते ।

पुंस्कोकिलरुतं श्रुत्वा रूक्षा ध्वाङ्क्षस्य वागिव ॥ २३६ ॥

Segmented

श्रुत्वा तु इदम् उपाख्यानम् श्राव्यम् अन्यन् न रोचते पुंस्कोकिल-रुतम् श्रुत्वा रूक्षा ध्वाङ्क्षस्य वाग् इव

Analysis

Word	Lemma	Parse
श्रुत्वा	श्रु	pos=vi
तु	तु	pos=i
इदम्	इदम्	pos=n,g=n,c=2,n=s
उपाख्यानम्	उपाख्यान	pos=n,g=n,c=2,n=s
श्राव्यम्	श्रावय्	pos=va,g=n,c=1,n=s,f=krtya
अन्यन्	अन्य	pos=n,g=n,c=1,n=s
न	न	pos=i
रोचते	रुच्	pos=v,p=3,n=s,l=lat
पुंस्कोकिल	पुंस्कोकिल	pos=n,comp=y
रुतम्	रुत	pos=n,g=n,c=2,n=s
श्रुत्वा	श्रु	pos=vi
रूक्षा	रूक्ष	pos=a,g=f,c=1,n=s
ध्वाङ्क्षस्य	ध्वाङ्क्ष	pos=n,g=m,c=6,n=s
वाग्	वाच्	pos=n,g=f,c=1,n=s
इव	इव	pos=i