महाभारतम् — 2.69.4

Original

वैशंपायन उवाच ।

न च किंचित्तदोचुस्ते ह्रिया सन्तो युधिष्ठिरम् ।

मनोभिरेव कल्याणं दध्युस्ते तस्य धीमतः ॥ ४ ॥

Segmented

वैशंपायन उवाच न च किंचित् तदा ऊचुः ते ह्रिया सन्तो युधिष्ठिरम् मनोभिः एव कल्याणम् दध्युः ते तस्य धीमतः

Analysis

Word	Lemma	Parse
वैशंपायन	वैशम्पायन	pos=n,g=m,c=1,n=s
उवाच	वच्	pos=v,p=3,n=s,l=lit
न	न	pos=i
च	च	pos=i
किंचित्	कश्चित्	pos=n,g=n,c=2,n=s
तदा	तदा	pos=i
ऊचुः	वच्	pos=v,p=3,n=p,l=lit
ते	तद्	pos=n,g=m,c=1,n=p
ह्रिया	ह्री	pos=n,g=f,c=3,n=s
सन्तो	सत्	pos=a,g=m,c=1,n=p
युधिष्ठिरम्	युधिष्ठिर	pos=n,g=m,c=2,n=s
मनोभिः	मनस्	pos=n,g=n,c=3,n=p
एव	एव	pos=i
कल्याणम्	कल्याण	pos=n,g=n,c=2,n=s
दध्युः	धा	pos=v,p=3,n=p,l=vidhilin
ते	तद्	pos=n,g=m,c=1,n=p
तस्य	तद्	pos=n,g=m,c=6,n=s
धीमतः	धीमत्	pos=a,g=m,c=6,n=s